جمهوری ا سلامی دو روست

خلیلزاد سفیر امریکا در عراق هنوز باب گفتگوی محدود گشوده نشده رژیم ایران را به دو روی در امور عراق متهم کرد. شاید یاد آوری این نکته بی فایده نباشد که در اوج جنگ ایران وعراق امریکا برای حفظ توازن قوای دو طرف و نگران از مانور تانک های روسی در مرزهای بی دفاع ایران مک فارلین را به عنوان رابط تماس به ایران گسیل داست. اما سران حکومتی بعد از برطرف شدن نیازهای تسلیحاتی موقتشان بر خلاف عرف دیپلاماتیک با نماینده همچون اسیری در دام سیاست رفتار کرداند و تا اخر خط وقاحت سیاسی پیش رفتند. البته این گونه دو رو نرخورد کردن تنها به دخالت در عراق یا برخورد با غرب محدود نمی شود.بلکه در عرصه فرهنگ ومدیریت داخلی نیز کاملا اشکار است ونمونه بارز ان سانسور خبری و ارائه اطلاعات نادرست به خورد مردم است که در قضیه هسته ای می توان نمود ان را به راحتی دید به نحوی که هنوز ابعاد فاجعه پیش رو برای مردم کاملا آشکار نشده است این دوگانگی کردار و گفتار به حدی است که به راحتی می توان در تمام عرصه ها غیر خودی رفتار کردن رژیم با مردمی که در لوای آن زندگی می کنند را با ذکر مثال به کاوش نشست.آیا نباید به خلیل زاد یا هر ناظروذی نفعی حق داد که اعتمادی به مدیریت و سیاست آخوندی نداشته باشد ایا حکومت مداران اسلامی ایران در ایجاد دردسر برای هر کسی که توانسته اند خوداری کرده اند؟ با دیدن این گونه دوگانه رفتار کردن های فقهای حکمتی ایران بایدبه یاد گفتار جرج بوش بعد از یازده سپتامبر افتاد که در وصف آدم کشانی که آن واقعه را افریده بودند گفت:آنها محدودیت اخلاقی ندارند بلکه محدودیت تکنولوژیک دارند.آیا سران اسلامی حاکم بــــــــــــــــر ما محدودیت اخـــــــــــــلاقی دارند