تضادي ديگر

اين چار شنبه سوري تقويم بي صفاست
تا شعـــــــــــله هاي رنگ لبت باز داشتند
تاريخ دوگانه يکي از مشخصات بارز مليت ايراني بعد از حمله ي اعراب تبديل گشته است . براي مشخص شدن اهميت موضوع بايد لحظه اي به ديگر ملل دنيا نگريست. در ميان اعراب زبان دين سالاران و دين باوران داراي حد اقل وجوح مشترک تاريخ قمري وزبان عربي هستند و فرهنگ مذهبي انان مغايرتي بامليتشان ندارد. اما براي ايران، فرهنگ دين سالاران و دين باوران از زبان و تاريخي بيگانه يعني عربي منشا مي گيرد که تعارضي بنيادين با فرهنگ ملي آن دارد. درک اين مضوع با بررسي نمادهاي شاهنامه به راحتي امکان پذير است در قرآن ايراني به تابير هيکل روزنامه نگار مصري ،اولين و آخرين به چالش طلبيدن فرهنگ وهستي ايرانيان توسط تازيان ضخاک واعراب مهاجم صورت شعر به خود مي گيرد که داراي ارزشي بنيادين براي ايران شناسي است.متاسفانه اين دوگانگي فرهنگي هراز چندگاهي به صورتي با پشتيباني فقه شيعي قلب ايرانيان انديشمند را مي آزارد که نمونه ان بر خورد ايام متعدد سوگواري هاي مذهبي با چشن هاي ايراني است که امسال در برخورد اربعين با عيد باستاني تجلي کرده است.پ