عدال مطلقه سلطان اسلامی

راستی اگر به فردی ونه تنها زن،گفته شود که تنها نصف بیضه چب انسانی دیگری ارزش دارد و باید مطابق سلیقه خواص که از سالیان پیش به یادگار مانده است لباسی یک نواخت را برای تمام فصول بر تن داشته باشد و از وارد شدن به بسیاری از مناسبات اجتمای باید خود داری کند .آیا آن شخص می تواند در هر شرایطی غیر از بار آمدن تدریجی باآن اندیشه از کودکی وداشتن اطلاعات ناقص از حقوق هم جنسانس در دیگر نقاط دنیا ،اعتقادی به آن مکتب ،ایده و یا مذهب داشته باشد
در باره حقوق زن در زندان بزرگ سلطان اسلامی آیا هیچ عقل سلیمی جز به موهم و مطرود بودن رآی دیگری صادر خواهد کرد؟ البته این پایمال شدن حقوق تنها به زن خلاصه
نمی گردد زیرا رژیم سلطان اسلامی مطلقه ایران از پایمال کردن حقوق مدنی احاد ملت زیر یوغ استبداد، خواه اقلیت های دینی و قومی خواه روشنفکران جامعه هرگز دریغ نداشته است و چنان در سرکوب مردم از هر نوع و.سلیقه از صوفی تا مارکسیست و از کرد تا بلوچ و از کارگر تا دانشجوو مطالبات آنها زیاده روی کرده است که به اعتقاد بسیاری در صورت کم شدن قدرت حکومت مرکزی،روحانیت بهای سنگینی را باید همچون رژیم چائوشسکو پرداخت کند ویقینا با باز شدن فظای سیاسی و بر ملا گشتن گستره جنایات و حق کشی ها برای همیشه اسلام سلطانی و یا آنچه پیروان ولایت تهران و حومه به آن نآب محمدی می گویند از افق دید ایرانی خارج خواهد شد.در اینجا باید در نظر داشت که ایران به نقل از حکیم توس پیش از این نیز دیده است
همه تخت منبر برابر کنند
اما آینده در انتظار است که منبر سوزانده شده و می غش آزادی در شریان ایران جریان یاند.
فردا برای ایران آزاد است