چرا بعضی از دوستان تا هنگامی که هزینه ای سنگین بابت باوری حسی پرداخت نکنند از درک آن طفره می روند. گروه فشار گروه فشار است و باور کنید آقای دهنمکی بر خلاف امیر فرشاد ومخملباف نه تنها هیچ گاه از گذشته خود ابراز ندامت نکرده بلکه از نفی تلویحی آن نیز خوداری کرده است.

حالا چگونه دوستان از یک فیلمی که تماما بر پایه شوخی های گفتاریست استنباط کرده اند که ایشان به طیف روشنفکران یا دگر اندیشان پیوسته است؟!!

برداشت بعضی از دوستان این امر استوار است که حتی مبلغان فرهنگی خشونت قابل تحمل ترند و امکان استحاله ایشان وجو دارد . اما چگونه می شود که بین روح آرمان گرای دهنمکی ها و مصباح ها خط فاصله کشید در این برداشت از آرمان گرایانه و حسی نادیده انگاشته شده است. از سوی بنده به استحاله افراد تا هنگامی که از منافع مادی انحصار عقیده ای سوال ناپذیر برخوردارند باور ندارم تفاوت مخملباف با دهنمکی تنها در حظور ده نمکی در گروهای فشار نیست بلکه در این امر نیز نهفته است که مخلباف سینمای سوره و امکان ریاست بر آن را رها کرد و تا کنون با آن فعل از مغضوبان درگاه فقاهتیست اما دهنمکی همین فیلم بی مایه اخیر را هم با پشتیبانی گسترده سینمای جنگ ساخته است!!!

فراموش نکنیم که حتی آیشمن دژخیم آشویتس در اواخر امر در آمریکای لاتین و در گمنامی شدیدا به کار فرهنگی مشغول بود . یا سرپاس مختاری دژخیم به گواهی تاریخ ویولون زن بسیار پرروح و ماهری بود. آری دوستان هنر دست کسی را از خون پاک نمی کند