هرکه ناموخت از گذشت روزگار هیچ ناموزد زهیچ آموزگار
بعد ازنعره های مبارزه طلبانه احمقانه احمدی نژاد بسیاری باور دارند که دگردیسی سیاسی رژیم ایران که با انتخاب اوبه پست تشریفاتی ریاست جمهوری کامل شده و برای اولین بار.نظام فقاهتی در تاریخ خود بقای ترک ها راترمیم کرده و به آنچه که یکپارچگی حکومت اطلاق می شود دست یافته است. البته نکته در میان به فراموشی سپرده شده توجه به مراحل اولیه این دگردیسی سیاسیت که امثال آقایان موسوی زفسنجانی وکروبی وحجاریان وغیر در رأس امور کشوری قرار داشتند و ایرانیان تاوان خونینی بابت آن پرداخت کردند. غرور سیاسی فاتحانه این نسل پیوسته به کاروان در راه مانده اصلاحات خاتمی رنگ درزمان خود اسب مراد حکمت ولایتی را در پهنه ایران زمین میراند وچنان زخمی بر جای نهاد که بعد از گذشت دهه ها چرکابه آن هنوز مشام جهانیان را می آزارد.حال چگونه است که گروهی بر حذف آنها به مثابه سوختن مهره های دمکراتیک و آزادیخواه مرثیه می سرایند و می اندیشند که اگر بودند کار پرونده هسته ای به شورای امنیت نمی کشیدوملت آسوده خاطر به بستر میرفتند!! خود جای تعجب دارد.
در حقیقت من نیز معتقدم که این دگردیسی به وقوع پیوسته و در آن نمی توان شک داشت اما تنها بد جای خونین خود را به بدتر داده است و نه بیشتر و برای ملت قربانی که باید به مسلخ جهل و جور خواه در پهنه مدیریت داخلی یا در عرصه سیاست خارجی برود.فرقی ندارد که از رأس هرم قدرت جهنمی نظام چه کسی یا کسانی نعره می کشند یا سخن می گویند وبه چه طرفندی سعی در گشترش حاشیه امنیت خویش دارند.
