وقتي که عقلانيتي نيست

وقتي که انديشه ي حکومتي يا ملتي از اعتدال ومنطق رفتار به دور باشد شاهد اعمال و گفتاري خواهيم بود که مرغ پخته را به خنده وا مي دارد. در هفته گذسته شاهد موجي از اعتراض نسبت به آنچه که اهانت به مقدسات اسلام خوانده مي شد در کشورهاي جهان سومي بوديم اما آنچه در اين ميان مضحک بودن تعبيرات به کا ر برده شده در سخنراني ها وگردهماي ها بود که مکررا در انها مرزي بين آزادي با مراعات اخلاقيات ترسيم مي شد گويي در انديشه اين اغلب اقايان!آزادي بيان با پيش شرط بر نخوردن موضوع بحث با فرد ياقوميتي قابل پذيرش است به عبارت واضح تر تا پيش از اين سانسور در کشورهاي با سبقه ي اسلامي بر تمامي عرصه ها سايه گستر بود به نحوي که ابراز نظر در آنچه که درون مرز منيت دين و دنيا دار اسلامي بود خطرات مهلکي را براي منتقد در بر داشت و اکنون با خالي شدن دست خضرات در قحط رجال ممالک اسلامي ،به فکر سانسور در کشورهاي آزاد افتاده اند تا مبادا ديگري دست به نقادي بزند!؟.