مبارز راه آزادي

من اشخاص زنده را آناني ميدانم که مبارزه مي کنند. بي مبارزه زندگي مرگ است
هوگو
از زماني که صور اسرافيل در باغ شاه طناب به گردن انداخته شد هميشه يکي از دل مشغولي هاي آزادگان ودگرانديشان از بين رفتن و ناتمام ماندن بر اثر ظلم خودکامگان در گوشه سياه چاله ها بوده هست . مرگ فرخي يزدي ،قتل مير زاده،خذف دکتر سامي،ناپديد شدن دودواني،سربه نيست کردن سيرجاني و هزاران دگرانديشي که نامي از آنها نيست از اين گروهند.بايددربرابر حذف وقتل وحد وحبس دگر انيشان قد علم کرد. زيرا هر يک از آنها همچون گنجي سرمايه ي ملي است که نبايد گذاشت به دست اغيار سرنوشت آنها در تاريک خانه ها رغم بخورد